Złość piękności szkodzi zwykli mówić niektórzy rodzice do swoich pociech, aby te zachowywały spokój, czy słusznie? Okazuje się, że nie. Złość jest emocją i jak to bywa z każdą inną emocję, aby ją wyciszyć, trzeba ją najpierw zaakceptować, wsłuchać się w nią i ją wyrazić. W przeciwnym razie przybierze na sile a ujście znajdzie w mniej lub bardziej destruktywnym zachowaniu. Warto również pamiętać o 3 zasadach dotyczących emocji: są naszymi sprzymierzeńcami, są przejściowe i potrzebują, by je wyrazić. Po prostu warto mówić o tym co nam doskwiera. Głównym problemem jest to jak wyrażamy naszą złość, gdy dziecko nie otrzyma odpowiednich narzędzi czy wzorców, robi to w sposób destruktywny, łamiąc przy tym obowiązujące normy społeczne. Stąd pomysł niektórych rodziców, aby całkowicie zdusić złość w dziecku.
Należy pamiętać, że złość można odczuwać w różnej intensywności, od delikatnej irytacji, przez frustrację, aż do gniewu czy wściekłości. Jest bardzo energetyzującą i motywującą emocją. Jak każda emocja, również złość ma swoje ważne funkcje: jest naturalną i normalną odpowiedzią na poczucie zagrożenia, niesprawiedliwości albo że dany stan rzeczy jest dla nas nie do zaakceptowania.
W tym tekście chciałbym przekazać konkretne narzędzia do radzenia sobie ze złością, zacznijmy od tego jakie są wyzwalacze złości poprzez informacje co się dzieje z naszym ciałem, gdy się złościmy, a kończąc na tym co zdarza nam się mówić lub robić w złości.
Wyzwalacze:
- Frustracja
- Zranienie
- Brak
- Niesprawiedliwość
Co się dzieje z naszym ciałem:
- Zaciśnięte szczęki
- Uczucie gorąca, pocenie się
- Szybsze bicie serca
- Zmarszczone brwi
Co zdarza nam się mówić lub robić w złości:
- Krzyczymy
- Rzucamy przedmiotami
- Uderzamy
- Przeklinamy
Dzięki powyższym wskazówkom możemy stwierdzić, kiedy mamy do czynienia ze złością. Warto wtedy zastosować metody, które nie będą destruktywne, jak rzucanie przedmiotami czy przeklinanie. O to kilka sprawdzonych narzędzi, które skutecznie pomagają dzieciom radzić sobie ze złością. Moim ulubionym jest przepychanie ściany, skutecznie rozładowuje napięcie mięśniowe (ważne, aby to była dość solidna ściana)
Znamy już wyzwalacze złości, co się dzieje z naszym ciałem, kiedy ją odczuwamy. Teraz zadaniem rodziców jest pomóc dzieciom zastąpić destruktywne rozwiązania na konstruktywne zamieszczone w kole wyboru. Jak to zrobić? Najlepiej poprzez zabawę, wtedy nasz umysł jest zrelaksowany a przyswajane informacje zostają z nami na dłużej. Warto namówić dziecko, aby narysowało konstruktywne sposoby radzenia sobie ze złością w pustym kole wyboru zamieszczonym poniżej, zadaniem rodzica będzie odgadnięcie co jest co. Następnie wytestowanie tych metod na sucho i dodanie dwóch własnych sposobów.
Drodzy Rodzice dzięki temu ćwiczeniu rozmawiacie z dzieckiem o emocjach, dajecie konstruktywne narzędzia do przepracowania złości oraz spędzacie razem czas, budując przy tym trwalsze relacje.
