W sobotę 6 listopada w Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie odbył się wernisaż wystawy „Typy Warszawskie – XXI”. Było to podsumowanie projektu i ogłoszenie wyników konkursu o tym samym tytule organizowanego przez Muzeum Mazowsza Zachodniego i Fundację Bez Wizy, dla którego inspiracją stał się dorobek artystyczny Józefa Rapackiego.
„Typy Warszawskie” to tytuł projektu i konkursu plastycznego, a przede wszystkim określenie nawiązujące do historycznych cyklów artystycznych wizerunków, które, tworzone na przestrzeni wieków, wiele mówiły o przedstawionej postaci: pozycja, pochodzenie, rola społeczna. Typy uliczne to rodzaj scenek z życia, które miały ukazać codzienność i charakterystykę typów ludzkich. Dla projektu i konkursu plastycznego inspiracją był cykl litografii Józefa Rapackiego „Z dawnej i niedawnej Warszawy”.
Kilka lat temu zapoznałam się z Muzeum Mazowsza Zachodniego i z kolekcją zgromadzonych tu prac Józefa Rapackiego. Przez tych kilka lat zastanawiałam się, co można zrobić, by Rapackiego przedstawić nieco szerzej – mów Anna Artymowska, koordynatorka i pomysłodawczyni projektu „Typy Warszawskie – XXI”. – Rapackiego znamy głównie z jego „Pejzaży mazowieckich” i zestawiany jest zawsze w cieniu Chełmońskiego i innych artystów, a przecież niekoniecznie tak musi być. Uważam, że każdy z nas ma w sobie swój pejzaż wewnętrzny. To są najczęściej nasze emocje. Natomiast Rapacki to również typy uliczne, którymi zajmowali się również inni artyści, a te cykle mają w sobie duży potencjał, zarówno edukacyjny, historyczny, ale też socjologiczny i antropologiczny. Dlatego pomyślałam, że to właśnie będzie dobra baza, żeby uruchomić Rapackiego, pokazać go jako artystę i zapoznać z jego twórczością. Stąd problem na warsztaty, projekt, ale też konkurs, który miał uruchomić kreatywność i refleksję, jak możemy myśleć o sobie i o ulicy – tłumaczy Artymowska.
W ramach projektu odbył się cykl warsztatów i lekcji z młodzieżą szkolną, który nie tylko miał zwiększyć świadomość o twórczości Rapackiego, ale również o tym, co w ogóle oznacza być artystą w zderzeniu z popularnym dziś określeniem „celebryta”.
Warsztaty spotkały się z dużym zainteresowaniem dzieci. Pytały o to, dlaczego ludzie tak wyglądali, co powodowało, że wylądowali na ulicy. To zupełnie inny rodzaj edukacji, nawet tej historycznej – opowiada koordynatorka projektu.
Konsekwencją warsztatów był konkurs plastyczny, w którym udział wzięli uczniowie szkół podstawowych i ponadpodstawowych, a także dorośli. Prace można było złożyć w dwóch kategoriach: typy i pejzaż. W sobotę, 6 listopada odbył się wernisaż wystawy „Typy warszawskie – XXI” i ogłoszenie wyników konkursu, w którym pierwsze miejsca zajęły:
w kat. dzieci / pejzaż: Patrycja Szeliga
w kat. dzieci / typy: Kinga Latosińska
w kat. dorośli / typy: Łucja Kosińska
Bardzo pozytywnie zaskoczyła nas liczba nadesłanych prac dzieci. Tam te typy się powtarzały: kataryniarz, kwiaciarka, ale pojawiały się też zupełnie nowe, tzw. garnitury – biznesmeni. Tych pomysłów było sporo i każdemu z nich można było się przyjrzeć i poddać refleksji, co temu typowi przyświeca – opowiada Anna Artymowska. Barwność tego konkursu jest bardzo widoczna podczas przygotowanej wystawy. Tu dokładnie widać, że każdy autor miał swój typ i wewnętrzną wizję doskonałego pejzażu.
