Ważne!Żyrardów

Nowe osoby w panteonie Honorowych Obywateli Żyrardowa

Roman Bielecki, Krzysztof Ciołkiewicz, Jan Skrowaczewski i Zbigniew Wilk – to oni wzbogacą szeregi Honorowych Obywateli Żyrardowa. Podczas lipcowej Sesji Rady Miasta Żyrardowa radni zdecydowali o rozszerzeniu listy Honorowych Obywateli Miasta Żyrardowa.

Podczas lipcowej sesji Rady Miasta radni zdecydowali o przyznaniu tytułów Honorowych Obywateli Miasta Żyrardowa czterem osobom. Poniżej przedstawiamy uzasadnienia decyzji.

Zbigniew Wilk

Zbigniew Wilk urodził się 26 maja 1941 roku w Warszawie. W 1963 roku ukończył wydział fizyki na Uniwersytecie Warszawskim i rozpoczął pracę zawodową w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Żyrardowie. Jako nauczyciel stale pogłębiał swoje kwalifikacje zawodowe.  W 1988 roku ukończył roczne studium Informatyki w Warszawie, a następnie Studia Podyplomowe Organizacji i Zarządzania Oświatą. W latach 1982-1985 pełnił funkcję wicedyrektora, a następnie w latach 1985-2001 dyrektora Liceum. Potrafił znakomicie łączyć funkcję nauczyciela fizyki, dyrektora szkoły i zaangażowanego instruktora ZHP. Jako człowiek posiadał wybitne zdolności mediacyjne. Potrafił łagodzić konflikty i napięcia, zawsze odnosząc się z szacunkiem i kurtuazją do swoich rozmówców. Otwarty na innych ludzi. Z równą uwagą i szacunkiem słuchający, swoich uczniów, nauczycieli, rodziców oraz wszystkich innych, którzy dzielili się z nim swoimi problemami. Każdego witał ze wspaniałym, budzącym otuchę, łagodnym uśmiechem na ustach. Jego charyzmie po prostu nie można było się oprzeć. Jako nauczyciel fizyki potrafił w pełni wykorzystać swoją wiedzę i umiejętności, pobudzając wyobraźni’r uczniów i pragnienie poznania. To między innymi dzięki niemu klasy matematyczno-fizyczne uchodziły za elitę szkoły. Jako Dyrektor podporządkował szkole całe swoje życie. Miał swoją wizję Liceum i potrafił zarażać koleżanki i kolegów entuzjazmem do realizacji swoich planów. Był też pełnym pasji harcerzem i instruktorem. Wraz z Eugeniuszem Wojtkowskim i Markiem Krukiem tworzył stałą kadrę wielu obozów – w Boguszewie, Kaleniu k/Przysuchy i od roku 1974 w Dębówku. Wiele pokoleń żyrardowskich harcerzy na tych właśnie obozach uczyło się samodzielności i odpowiedzialności.

Za działalność edukacyjną i społeczną Zbigniew Wilk został odznaczony:

  • nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia (1972)
  • Złotym Krzyżem Zasługi (1983)
  • Złotym Krzyżem „Za zasługi dla ZHP” (1989)
  • Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1989)
  • nagrodą Ministra Edukacji II stopnia (200 l)

I wielokrotnie nagrodami Kuratora Oświaty i Wychowania.

Jan Skrowaczewski

Godność Honorowego Obywatela przyznaje się osobom szczególnie zasłużonym dla miasta. Jan Skrowaczewski był taką właśnie osobą, o czym świadczy jego życiorys.

Urodzonego we Lwowie w październiku 1924 roku [Jana Skrowaczewskiego} losy wojenne rzuciły do odległego Żyrardowa, z którym związał się aż do swojej przedwczesnej i tragicznej śmierci.

W wieku szesnastu lat przystąpił do konspiracji jako łącznik w kompanii Benedykta Karlickiego ps. „Piłat ” – nauczyciela z Wiskitek, a następnie [w 1942 rJ ukończył tajny kurs w szkole podchorążych zorganizowanej w budynku dawnej straży pożarnej na ul. Mireckiego oraz w cieplarni ogrodu fabrycznego przy ulicy Żeromskiego.

Jan Skrowaczewski, nad wyraz bystry, odporny psychicznie i doskonale zbudowany mężczyzna, przyjął na siebie rolę likwidatora, egzekutora, ¼ykonawcę wyroków i kar śmierci uch1-valanych przez Wojskowy Sąd Specjalny. Aby mylić tropy posługiwał się również fikcyjnym nazwiskiem Kazimierz Rolski. Na konto Janka można zaliczyć około 20 osób, osób, które po wejściu okupanta na tereny Polski, stawały się bestiami w ludzkiej skórze. 1 właśnie te bestie „Kłamania “miał za zadanie likwidować. 1 likwidował, skutecznie.

Lista jego osiągnięć jest of!fita i budząca respekt, a wszystkiego tego dokonał w niespełna rok. Wysadzenie transportu kolejowego pod Pilawą, czasowe unieruchomienie podstacji elektrowni przy ulicy Jaktorowskiej czy uszkodzenie radiostacji w Grodzisku Mazowieckim to zadania typowo dywersyjne. Nie tym jednak wsławił się najbardziej „Klamanio “. Wykonanie

Wyroków śmierci na konfidencie Wilczyńskim pod Brwinowem, Hegenbarcie przy drodze do Mszczonowa, wykonanie wyroku na Funku pod nosem żołnierzy niemieckich, czy Alojzym Walhu w Grodzisku Mazowieckim – to tylko krótka lista jego osiągnięć. Jednak jak każdemu nawet Janowi Skrowaczewskiemu przytrą/iły się ·wpadki, niestety) ogromnie tragiczne w ostatecznym rozrachunku. Mowa tu o organizowanej próbie odbicia „Małego” i w konsekwencji śmierci kolegów z plutonu: Stanclika, Horodyskiego i Hoca oraz zabicie Karola Berenta – hitlerowca, którego pomylono z Paprzyckim, za co w konsekwencji życie straciły niewinne osoby.

Kiedy znaleziono jego ciało, w sierpniu 1970 roku, na stawidłach, tuż obok „Agatki” nikt nie mógł uwierzyć w to co się stało. Śmierć dosięgnęła go w nocy z 20 na 21 sierpnia 1970 roku, jednak do dziś nie wiadomo, czy odejście Jana Skrowaczewskiego to nieszczęśliwy zbieg okoliczności czy, jak wielu sądzi, wyrównanie rachunków z przeszłości.

Po zakończeniu wojny mieszkał na ulicy Żeromskiego tuż przy parku, w otynkowanym na biało, parterowym domu, skąd blisko miał do swojej ulubionej Żyrardowanki, gdzie uczył młodzież boksować. Jan Skrowaczewski, odznaczony Krzyżem Pirtuti Militari, Krzyżem Walecznych, czy Medalem Zwycięstwa, po wojnie zatrudnił się jako kierowca w Zakładach Żyrardowskich. […]

Dziś pozostały nam spisane wspomnienia z akcji likwidacyjnych bądź dywersyjnych

„Kłamania”, ulica, która od 1982 roku nosi jego nazwisko oraz pomnik na żyrardowskim cmentarzu

 

Krzysztof Ciołkowski

 

Krzysztof Ciołkiewicz (8 VI 1948 r.- 5 VI 2018 r.) mgr ekonomii ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. Był radnym Rady Miasta Żyrardowa oraz Rady Powiatu Żyrardowskiego. W 1984 roku rozpoczął pracę w Żyrardowskich Zakładach Tkanin Technicznych. Był przewodniczącym Rady Pracowniczej ŻZTT, a później dyrektorem. Po przekształceniu Zakładu w spółkę Skarbu Państwa został jej pierwszym prezesem. Pierwszej spółki Skarbu Państwa w historii województwa skierniewickiego. W latach 1993-1995 był prezesem Zakładów Przemysłu Lniarskiego „Żyrardów”. W 1998 r. został radnym Rady Powiatu Żyrardowskiego. W tym roku również objął Urząd Prezydenta Miasta Żyrardowa z ramienia koalicji AWS, UW i SLD. W 2002 r. w pierwszych bezpośrednich wyborach samorządowych na wójtów, bunnistrzów i prezydentów miast mieszkańcy Żyrardowa powierzyli Mu Urząd Prezydenta Miasta na czteroletnią kadencję. W styczniu 2007 r. objął funkcję Zastępcy Burmistrza Sochaczewa. W wyborach samorządowych 2010 r. został Radnym Powiatu Żyrardowskiego i jednocześnie Wicestarostą Powiatu Żyrardowskiego. Pełnił tę funkcję do jesieni 2014 r. Za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej w 2005 r. został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Krzyżem Zasługi. Krzysztof Ciołkiewicz był bardzo zaangażowany w służbę Mieszkańcom Żyrardowa. Zawsze serdeczny, przyjazny i pomocny. Potrafił wysłuchać każdego, bez zaznaczania swojego zdania. Żyrardów był dla Niego najważniejszy. Wszystkie Jego działania były nastawione na osiągnięcie jak największego efektu. Okres Jego Prezydentury przypadł na trudne czasy. Postawił jednak na rozwój i sukces Miasta. W okresie Jego prezydentury wytyczony został główny kierunek rozwoju Żyrardowa. Zdecydowano się na wdrożenie nowatorskiego procesu rewitalizacji Żyrardowa. Sięgnięto po pierwsze fundusze unijne, które zmieniały wizerunek miasta. Byliśmy i jesteśmy do dziś jednym z czołowych miast w Polsce pod względem pozyskiwania dotacji. Rozpoczęto mnóstwo inwestycji. Wiele przedsięwzięć kończyno w kolejnych kadencjach. Rewitalizacja Żyrardowa pozwoliła na przezwyciężenie stagnacji gospodarczej oraz zachowania ciągłości tożsamości miasta. Najważniejszymi sukcesami Krzysztofa Ciołkiewicza były:

  1. Modernizacja PGK w zakresie gospodarki wodno – ściekowej. Pozyskanie dotacji z funduszu spójności. Efekty sprawiły znaczną poprawę warunków życia w Żyrardowie.
  2. Rewitalizacja poprzemysłowych obiektów i przekształcenie ich na cele mieszkaniowo – usługowe. Zaproszenie do procesu rewitalizacji kapitału prywatnego poprzez współpracę z Firmą Stara Przędzalnia i Lofty de Girarda.
  3. Remont dworca PKP.
  4. Remont Szkół Podstawowych Nr 4,6 i 7 i innych placówek oświatowo – opiekuńczych.
  5. Rewitalizacja Parku Karola Ditricha;
  6. Zapoczątkowanie Ogólnopolskich Dni Dziedzictwa Europejskiego.

Realizacja czołowych inwestycji naszego Miasta wymagała poświęcenia mnóstwa czasu nie tylko zawodowego, ale również prywatnego. Pan Krzysztof Ciołkiewicz zgodnie współpracował z Radą Miasta Żyrardowa, jak i z różnymi instytucjami, decydującymi o przydzielaniu wszelkich środków finansowych. Chętnie z potrzeby serca włączał się w akcje charytatywne dla dzieci i ubogich mieszkańców.

Roman Bielecki

Pan Roman Bielecki jako wieloletni nauczyciel wychowania fizycznego Zespołu Szkół Zawodowych w Żyrardowie i trener Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Len” Żyrardów oraz KS Żyrardowianka skutecznie poszukiwał wśród uczniów Szkoły przyszłych zawodników w piłce siatkowej i gwarantował im dalszy rozwój na poziomie gry w reprezentacji kraju (Ryszard Adamiak, Piotr Wasilewski).

Swoją postawą promował różne dziedziny sportu (gry zespołowe, lekkoatletyka) zachęcając wychowanków do studiów w Akademii Wychowania Fizycznego i podejmowania pracy w żyrardowskich szkołach, ze szczególnym uwzględnieniem Zespołu Szkół Zawodowych w Żyrardowie (Ryszard Adamiak, Andrzej Szymaniak, Tadeusz Tarczyński).

Uczniowie Szkoły, uczestniczący w zajęciach Szkolnego Klubu Sportowego prowadzonych przez Pana Romana Bieleckiego, wielokrotnie zdobywali mistrzostwo województwa warszawskiego szkół średnich, a w roku 1969 i 1975 – podczas Igrzysk Młodzieży Szkolnej w Warszawie – zajęli IV miejsce w ogólnopolskim finale piłki siatkowej szkół średnich.

Praca trenera przyczyniła się także do czterokrotnego zdobycia mistrzostwa województwa skierniewickiego szkół średnich przez uczniów naszej Szkoły w następujących dyscyplinach: piłka nożna, piłka siatkowa i jazda szybka na lodzie. Sukcesy pedagogiczne i dokonania Pana Romana Bieleckiego, jako trenera przyczyniły się do podniesienia rangi Szkoły w środowisku lokalnym i regionalnym.

Pan Roman Bielecki był kreatorem życia sportowego w Żyrardowie. Współtworzył i trenował Nauczycielski Klub Sportowy „Belferek”, skupiający nauczycieli ze wszystkich szkół w mieście. Drużyna „Belferka” z sukcesem uczestniczyła w eliminacjach Mistrzostw Polski Nauczycieli. Pan Roman Bielecki efektywnie współpracował ze środowiskiem lokalnym aktywnie działając w Towarzystwie Krzewienia Kultury Fizycznej, gdzie prowadził zajęcia z gimnastyki korektywnej i korekcyjnej dla mieszkańców Żyrardowa.

Za pracę pedagogiczną i dokonania w pracy trenera otrzymał następujące wyróżnienia i nagrody:

  • Odznaka „Za zasługi dla wychowania fizycznego i sportu w województwie warszawskim” – 1971
  • Brązowa Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” – 1972
  • Profesor Szkoły Średniej – 1973
  • Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania – 1973

 

  • Srebrna Honorowa Odznaka Polskiego Związku Piłki Siatkowej jako wyraz uznania za ofiarną pracę nad rozwojem piłki siatkowej w Polsce – 1980
  • Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania – 1980
  • Złoty Krzyż Zasługi – 1982
  • Medal za rozwijanie sportu wyczynowego województwa skierniewickiego – 1983
  • Odznaka 25-lecia Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej
  • Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Skierniewicach – 1985
  • Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” – 1988
  • Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Skierniewicach – 1990

Pan Roman Bielecki jest wzorem i autorytetem dla wielu pokoleń młodzieży, dając im szansę na rozwój osobisty i karierę sportową w kraju i poza jego granicami.

Back to top button
Skip to content