Gminne Centrum Kultury Powozownia przyciąga jak magnes. Obiekt otulony majestatycznymi drzewami tworzy doskonałe tło dla wyjątkowego budynku będącego elementem radziejowickiej historii. Misją Powozowni jest stworzenie warunków sprzyjających łączeniu pasji i nawiązywaniu międzypokoleniowej przyjaźni przy wspólnej nauce, zabawie oraz uczestnictwie w wydarzeniach kulturalnych.
Porozmawialiśmy z Darią Doleżyczek, Dyrektorem Gminnego Centrum Kultury „Powozownia” w Radziejowicach o planach i marzeniach związanych z placówką.
Agata Wagner: Związała się pani z Radziejowicami zawodowo. Jednak ta relacja trwa znacznie dłużej, prawda?
Daria Doleżyczek: Kocham Radziejowice od zawsze. Uczestniczyłam tutaj w wydarzeniach jako gość, ale również prowadziłam wiele imprez. Czuję bliskość z tym miejscem. Może nie jestem „tutejsza”, ale na pewno związana duchowo z tą gminą. Kiedy ogłoszono konkurs na stanowisko dyrektora „Powozowni”, postanowiłam spróbować swoich sił. Przedłożyłam komisji swoją wizję tego miejsca, które chcę rozwijać. Uważam, że obejmując takie stanowisko, trzeba oddać pracy całe serce, być w pełni zaangażowanym.
AW: Czy udało się wdrożyć niektóre pomysły?
DD: Pragnęłam jak najszybciej aktywować społeczność lokalną do podjęcia współpracy. Założyłam Grupę Inicjatyw Lokalnych i Młodzieżową Radę Kultury. Oddałam tym samym głos również młodym osobom – które są bardzo ważne. Na wszelkie sposoby pragnę zakomunikować, że drzwi Powozowni są otwarte i czekamy na artystów, mieszkańców, gości, a także osoby, które po prostu chcą miło spędzić czas i rozerwać się w dobrym towarzystwie.
AW: Odzew był duży?
DD: Ku mojemu zaskoczeniu mnóstwo osób podzieliło się swoimi wspomnieniami. Opowiadali o emocjach, jakie tutaj przeżyli, do jakich grup tanecznych uczęszczali. Zobaczyłam całe mnóstwo starych zdjęć i plakatów z imprez. To naprawdę wzruszające doświadczenie.
AW: Można powiedzieć, że tworzy pani drzewo genealogiczne wydarzeń kulturalnych w Radziejowicach.
DD: Zgadza się! Planuję zorganizować wystawę z okazji 10-lecia Powozowni, które będziemy obchodzić 11 września 2021 roku. Chcę stworzyć specjalną wystawę upamiętniającą minione czasy na podstawie archiwalne zdjęcia. Marzę, aby to miejsce odpowiadało potrzebom mieszkańców i gości. Pragnę tworzyć rzeczy i wydarzenia potrzebne, upragnione.
AW: Kultura szyta na miarę.
DD: Dokładnie. Występuję w roli – można powiedzieć – ambasadora potrzeb mieszkańców i gości Powozowni. Planujemy zorganizować warsztaty i różnorodne zajęcia. Zapraszam do współpracy mieszkańców gminy, powiatu, ale także osoby z każdego zakątka Polski i świata.
AW: Rozmawiamy w pięknym ogrodzie, na leżakach, przy kawie. Jest tutaj bardzo miło. Mnóstwo przestrzeni do spożytkowania.
DD: Chciałabym, żeby wszyscy mogli tutaj przyjść, odpocząć, poczytać książkę, zrelaksować się. To będzie miejsce odpoczynku i – jak to mówi młodzież – chilloutu. Bliskie mojemu sercu są ogrody społeczne i taki ogród chciałabym stworzyć. Wszelakie rozmowy i spotkania przy herbatce, troska i pielęgnowanie wspólnego ogródka. Niech każdy wie, że może przyjść i znajdzie się dla niego miejsce. Bardzo liczę również na inicjatywę mieszkańców. Można tutaj szydełkować, przyjść ze sztalugą, zorganizować wieczorek literacki, wspólne czytanie książek czy warsztaty teatralne.
AW: Takie ogrody cieszą się zainteresowaniem na całym świecie.
DD: Otrzymaliśmy wsparcie z Mazowieckiego Instytutu Kultury. Powozownia, jako jedna z czterech instytucji województwa mazowieckiego, zakwalifikowała się do kolejnego etapu konkursu. Stworzymy ogród permakulturowy.
AW: Można się poczuć jak u siebie w domu.
DD: Zachęcam do odwiedzin i współpracy. To nie są czcze słowa, my naprawdę szukamy i czekamy. Zapraszamy również fundatorów do współpracy. Wiemy, w jaki sposób dobrze zagospodarować każdą złotówkę i docenimy wszelką pomoc.
AW: W jaki sposób można nawiązać współpracę z Powozownią?
DD: Telefonicznie, mailowo, osobiście. Z każdym znajdę wspólny język. Zapraszam do kontaktu osoby z pasją, z marzeniami, pragnące stworzyć wspaniałe wydarzenia. Być może naszymi działaniami uda się wypromować początkujących artystów, wschodzące gwiazdy.
Dziękuję za rozmowę.
